Iωάννης Μούντζιος ΜSc, PhD

Παθολόγος Ογκολόγος

251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας

Β’ Ογκολογική Κλινική, Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν

Ολόκληρο το άρθρο “2019: MΙΑ ΚΟΜΒΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ” δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “The Doctor” στο τεύχος 33 / Ιανουάριος – Μάρτιος 2019.

– Μπορείτε δείτε ολόκληρο το τεύχος του περιοδικό “The Doctor” εδώ.

– Κατεβάστε σε μορφή .pdf ολόκληρο το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “The Doctor” εδώ.

Στον ορμονοευαίσθητο καρκίνο του μαστού, το 2018 υπήρξε μια κομβική χρονιά για την εισαγωγή στη θεραπευτική στρατηγική νεότερων ορμονοθεραπευτικών παραγόντων, που έχουν την ικανότητα να αντιστρέφουν την αντοχή στην ορμονοθεραπεία με αναστολείς αρωματάσης. Οι αναστολείς των κυκλινοεξαρτώμενων κινασών 4/6 (CDK4/6 inhibitors) palbociclib και ribociclib μπήκαν δυναμικά στη φαρέτρα του κλινικού ογκολόγου επιτυγχάνοντας παρατεταμένες υφέσεις και με εξαιρετική ποιότητα ζωής των ασθενών, αφού είναι από του στόματος χορηγούμενοι παράγοντες με ήπιο προφίλ τοξικότητας. Μέσα στο 2019 αναμένονται σημαντικές εξελίξεις και ανακοινώσεις μελετών με νεότερους CDK 4/6 αναστολείς, όπως το abemaciclib αλλά και με άλλες κατηγορίες μοριακών παραγόντων, όπως είναι οι PI3K αναστολείς, με κυριότερο εκπρόσωπο το alpelisib.

Το 2019 είχε μια πολύ δυναμική είσοδο στον καρκίνο του μαστού, με τον πρώτο ανοσοθεραπευτικό παράγοντα, το atezolizumab, να επιτυγχάνει παράταση στο διάστημα μέχρι την πρόοδο της νόσου συνδυαζόμενο με το χημειοθεραπευτικό παράγοντα nab-paclitaxel , σε ασθενείς με τριπλά αρνητική νόσο (αρνητικοί οιστρογονικοί και προγεστερονικοί υποδοχείς, και αρνητικό HER2), μια νόσο με αρκετά περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές μέχι σήμερα. Στην ίδια θεραπευτική κατηγορία, ο χιμαιρικός παράγοντας Sacituzumab govitecan, που συνδυάζει μοριακό υποδοχέα συζευγμένο με κυτταροτοξικό μόριο, επιτυγχάνει βελτίωση της συνολικής επιβίωσης σε βαριά προθεραπευμένες ασθενείς.

Σημαντικές αναμένεται τέλος να είναι οι εξελίξεις και με τη δυναμική είσοδο των μοριακών αναστολέων που ονομάζονται PARP αναστολείς, και σχετίζονται με την αδυναμία επιδόρθωσης των βλαβών του DNA των καρκινικών κυττάρων, τόσο σε ασθενείς με BRCA 1 και 2 μεταλλάξεις, όπου ήδη έχουμε την έγκριση των πρώτων θεραπευτικών παραγόντων (olaparib), όσο και σε ασθενείς που εμφανίζουν γονιδιακό φαινότυπο “BRCAness”, αλλά και σε όλες τις γυναίκες με τριπλά αρνητική νόσο, όπου οι PARP αναστολείς, μόνοι τους ή σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία ή άλλους μοριακούς παράγοντες, αποτελούν πεδίο εντατικής έρευνας.