Καρκίνος Στομάχου

Το πρώτο σημαντικό βήμα για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής λύσης είναι η σταδιοποίηση του καρκίνου, που θα δείξει πόσο εκτεταμένος είναι ο όγκος και αν έχει εξαπλωθεί και σε γειτονικούς ιστούς και όργανα. Αυτή η διαδικασία είναι πολύ σημαντική, προκειμένου να ληφθεί η σωστή απόφαση για τη θεραπεία. Το στάδιο του καρκίνου καθορίζει επίσης την πρόγνωσή του.

Για τον καρκίνο του στομάχου η διαδικασία σταδιοποίησης μπορεί να περιλαμβάνει εξετάσεις όπως η γαστροσκόπηση, το διοισοφάγειο υπερηχογράφημα, οι αξονικές τομογραφίες και το σπινθηρογράφημα οστών.

Εάν η νόσος είναι σε αρχόμενο στάδιο, τότε ο ασθενής προχωρά σε χειρουργική επέμβαση: Κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, ο χειρουργός θα αφαιρέσει τον όγκο με ένα τμήμα του στομάχου ή ολόκληρο το στομάχι και ο οισοφάγος θα ενωθεί στο λεπτό έντερο, δημιουργώντας έναν σάκο που αντικαθιστά το στομάχι.

Αρκετά συχνά υπάρχουν περιπτώσεις που ο όγκος είναι “τοπικά εκτεταμένος”, δηλαδή αν και μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά είναι ήδη αρκετά εκτεταμένος στην κοιλιακή χώρα. Στις περιπτώσεις αυτές, προτιμάται να γίνεται η λεγόμενη “προεγχειρητική χημειοθεραπεία”, δηλαδή χημειοθεραπεία πριν το χειρουργείο με διπλό στόχο: αφενός μεν να συρρικνωθεί ο όγκος και να μπορέσει να αφαιρεθεί εξολοκλήρου σε υγιή όρια σε δύτερο χρόνο, αφετέρου δε για να προστατευθεί όλο το σώμα από μια ενδεχόμενη εμφάνιση μεταστάσεων σε απομακρυσμένα όργανα.

Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις, όπου ο όγκος δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Ένας όγκος μπορεί να είναι ανεγχείρητος, επειδή διηθεί παρακείμενες του στομάχου δομές (όπως μεγάλα αγγεία), επειδή έχει εξαπλωθεί σε άλλα σημεία του σώματος ή επειδή η γενική κατάστασή του δεν επιτρέπει τη χειρουργική επέμβαση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, χορηγείται ήπια χημειοθεραπεία με στόχο την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη παράταση της επιβίωσης με όσο γίνεται καλύτερη ποιότητα ζωής του ασθενή.

Κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας θα γίνεται παρακολούθηση των στοιχείων του αίματος (αιματοκρίτης, λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια) καθώς και χορήγηση υποστηρικτικής αγωγής για την αποφυγή των πιθανών παρενεργειών της χημειοθεραπείας με βάση τις οδηγίες του γιατρού.

Το τελευταίο διάστημα, η ανοσοθεραπεία έχει προστεθεί στην ογκολογική φαρέτρα των ασθενών με καρκίνο στομάχου, αλλά μόνο σε μια ειδική κατηγορία ασθενών που τα καρκινικά κύτταρα έχουν ανευρεθεί θετικά σε γονιδιακές μεταλλάξεις (όπως η MSI-H) ή εμφανίζουν μεταλλάξεις στα MMR γονίδια.

Η ανοσοθεραπεία είναι μια πολύ μοντέρνα θεραπεία που χρησιμοποιεί το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, και μάλιστα τα λευκά μας αιμοσφαίρια, που είναι οι “στρατιώτες” του οργανισμού μας, για να καταπολεμήσουν τον καρκίνο. Η διαφορά τους με άλλες αντικαρκινικές θεραπείες είναι ότι στοχεύουν τα ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος και όχι τα καρκινικά κύτταρα, επιτρέποντάς του να αναγνωρίζει και να επιτίθεται επιλεκτικά στα κύτταρα του όγκου. Υπό αυτή την έννοια, αποτελεί μια πολύ πιο “φυσική” μέθοδο αντιμετώπισης του καρκίνου σε σχέση με τη χημειοθεραπεία.

Άλλα σημαντικά πλεονεκτήματα της ανοσοθεραπείας είναι η χαμηλή συχνότητα παρενεργειών σε σχέση με τη χημειοθεραπεία καθώς και το γεγονός ότι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας διαθέτουν “μνήμη”, που σημαίνει ότι η δράση της ανοσοθεραπείας μπορεί να συνεχιστεί ακόμη και μετά τη διακοπή της.

Μετά τη γαστρεκτομή θα πρέπει, τουλάχιστον για λίγο καιρό ο ασθενής να τρωει μικρότερες ποσότητες φαγητού και πιο συχνά. Ένας διατροφολόγος θα βοηθήσει σημαντικά στην προσαρμογή στις νέες διατροφικές συνήθειες. Επιπρόσθετα, λόγω της γαστρεκτομής, ο οργανισμός απορροφά επίσης λιγότερη βιταμίνη Β12 από το φαγητό, επομένως γίνεται υποκατάσταση με ενδομυϊκή χορήγηση βιταμίνης Β12. Επίσης, αν στο χειρουργείο πραγματοποιηθεί και σπληνεκτομήμ θα πρέπει ο ασθενής να λάβει προληπτικό εμβολιασμό και για πνευμονιόκκο, λόγω της έκπτωσης του ανοσοποιητικού

Η παρακολούθηση μετά τη θεραπεία, με ένα πρωτόκολλο παρακολούθησης που θα καθορίσει ο γιατρός και που περιλαμβάνει οπωσδήπτε τη διενέργεια αξονικών τομογραφιών, υπερηχοραφημάτων και εδοσκοπικών εξετάσεων σε τακτική βάση, είναι ιδιαίτερα σημαντική για την έγκαιρη ανίχνευση υποτροπών σε πολύ αρχικό στάδιο, ώστε να είναι πλήρως αντιμετωπίσιμο.

Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, ο ογκολόγος θα οργανώσει ένα πρόγραμμα παρακολούθησης, που συνίσταται σε ιατρικές επισκέψεις, εξέταση με τεστ Παπ και άλλες εξετάσεις σε τακτική βάση, για την ανίχνευση πιθανής υποτροπής. Κάποιες φορές ακόμη και η καλύτερη θεραπεία μπορεί να αφήσει ένα “υπόλλειμμα” σε καρκινικά κύτταρα, τα οποία, διαιρούμενα, να δώσουν έναν νέο όγκο. Ο καρκίνος μπορεί να επανεμφανιστεί στο ίδιο σημείο ή σε άλλο σημείο του σώματος.

Σε καθε περίπτωση, η επικοινωνία και συνεργασία με το θεράποντα ιατρό, εξασφαλίζει την έγκαιρη αντιμετώπιση της υποτροπής και συμβάλλει στη μακρά επιβίωση των ασθενών, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και σε μεταστατικό στάδιο, με την εφαρμογή όλων των θεραπευτικών μεθόδων που αναφέρθηκαν παραπάνω με την κατάλληλη αλληλουχία και πάντα με τις οδηγίες του θεράποντος ογκολόγου.